WEST MEDIC tim vrsnih fizioterapeuta pruža najkvalitetnije individualno dozirane programe vežbi za oporavak. Kineziterapija je jedna od njih.
Kineziterapija kao medicinska disciplina koristi pokret u cilju lečenja ili da bi ublažio posledice patoloških stanja. Da bi se kineziterapija primenila na pravi način mora se poznavati kineziologija (kinesiology), disciplina koja se bavi proučavanjem funkcije lokomotornog aparata u najširem smislu.
Individualno doziranje vežbi ili fizičke aktivnosti, prilagođavanje funkcionalnom statusu, polu, godinama, a uz osnovna pravila – učestalost, intenzitet i trajanje, osnovni su postulati programiranja fizičkih aktivnosti.
Kineziterapija i važnost pokreta
Programi fizičke aktivnosti mogu biti individualni ili grupni. Rad na programiranju i primeni fizičkih aktivnosti preventivne ili terapijske namene, zahteva saradnju stručnjaka različitih profila: spec. sportske medicine, fizijatara, fizioterapeuta…
U svim životnim dobima potrebna je određena fizička aktivnost za održavanje psihofizičke sposobnosti, neophodne da se kretanje i svakodnevni rad mogu obavljati bez zamora i nelagodnosti.
Današnja saznanja o širokim preventivnim i terapijskim efektima održavanja prosečnog nivoa fizičke sposobnosti, ubrajaju se među najvažnija u ovom veku. Zato je svetska zdravstvena organizacija ukazala na njen izuzetan globalni značaj i u svojoj deklaraciji konstatovala da nedovoljna aktivnost predstavlja osnovni razlog češćeg razboljevanja i preranog umiranja.
Kineziterapija i nauka
Naučna istraživanja i razvoj biomehanike, kineziologije i neurofiziologije mišićne aktivnosti omogućili su razvoj i napredak kineziterapije. Za razliku od drugih oblika lečenja, kineziterapija zahteva aktivno učešće povređenog ili obolelog u najvećem procentu terapijskih aktivnosti. Efekat lečenja je često najbolji ako se kineziterapija udruži sa ostalim oblicima fizikalnog lečenja kao i medikamentoznim, hiruškim, ortopedskim i dr.
Danas kineziterapija predstavlja jednu od najvažnijih mera medicinske rehabilitacije fizički onesposobljenih osoba. Ona koristi pokret kao terapijsko sredstvo u cilju očuvanja, razvijanja, ponovnog uspostavljanja, prilagođavanja (kompenzacije) i zamene (supstitucije) funkcija lokomotornog aparata.
Ništa tako brzo i tako dobro ne menja raspoloženje na bolje, i ne motiviše za nove napore kao uverenje da neku aktivnost koju je do juče obavljalo medicinsko osoblje ili neko drugi za pacijenta, on sada moze da uradi sam.
Pokret predstavlja osnovnu biološku karakteristiku žive materije. Sve druge funkcije usklađene su prema funkciji pokreta, slivaju se u funkcionalnu celinu. Ova međusobna povezanost omogućava pokretu da vrši uticaj ne samo lokalno već da deluje na udaljene sisteme i organe, kao i na organizam u celini.